یکشنبه, ۱۸ آذر , ۱۴۰۳ - 2024 December 8
كدخبر: 3138 تاريخ : ۲۳ اسفند ۱۳۹۶ - ۰۸:۴۶ بازديد: 1780 بازدید نسخه چاپي ارسال به دوستان

غوغای طبیعت در بهشت لرستان؛ سلسله دیار سراب‌های دلکش و بناهای تاریخی کهن

شهرستان سلسله یکی از شهرستان‌های لرستان است که به واسطه جاذبه‌های طبیعی و تاریخی فراوان لقب “بهشت لرستان” گرفته است و همواره  پذیرای گردشگران بسیاری از سراسر استان و کشور است.

لرستان| غوغای طبیعت در بهشت لرستان؛ "سلسله" دیار سراب‌های دلکش و بناهای تاریخی کهن + تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از سلسله، شهرستان سلسله با ۱۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت به واسطه قرار گیری در شمال استان لرستان و داشتن آب و هوایی معتدل، طبیعتی چشم نواز و بکر همواره یکی از شهرهای پر بازدید لرستان در فصول مختلف گردشگری بوده است.

طبیعت خیال انگیز شهرستان سلسله و جلوه‌گری زیبایی‌های آن را در فصل بهار کمتر کسی است که دیده باشد و از آن خاطره‌ای خوش به یادگار نبرده باشد؛ جوشش بیش از ۴۰۰ چشمه و سراب دائمی و فصلی و ۶ رودخانه خروشان سبب شده است که شهرستان سلسله در مقایسه با دیگر شهرهای استان از طبیعتی سرسبزتر و زیباتر بهره‌مند باشد.

این جاذبه‌های طبیعی در کنار بیش از ۴۰۰ اثر تاریخی و باستانی سبب جذب گردشگرانی از استان لرستان و کشور به ویژه در ایام نوروز می‌شود؛ از مهمترین سراب‌های بی‌نظیر و بکر شهرستان سلسله که در فصول گردشگری پذیرای بسیاری از گردشگران می‌شوند می‌توان به سراب هنام، سراب زز و سراب دل انگیز کهمان اشاره کرد.

سراب هنام دارای چشم اندازی متفاوت و زیبا

سراب هنام در دهستانی به همین نام واقع شده است، هنام منطقه‌ای کوهستانی وخوش آب و هوا است که علاوه بر جاذبه‌های کوهستانی دارای دشت‌های وسیع و سرسبز، سراب‌ها و چشمه‌های زیادی است که محیط مناسبی را برای تفرج به وجود آورده است.

بلند ترین کوه در این منطقه کوه نشانه با ارتفاع ۲۲۹۰ متر است که در جنوب شرقی روستای نورالهی واقع شده است و براساس تحقیقات انجام شده توسط کارشناسان منابع طبیعی شهرستان، کوه نشانه  دارای گونه‌های جانوری، جنگلی، مرتعی و چشمه‌های زیادی است که همه این عوامل در کنار هم چشم اندازی متفاوت و زیبا به این منطقه بخشیده است و وجود جاذبه تاریخی خانه رحمتی در کنار سراب هنام سبب جذب بیش از پیش گردشگران و بازدید فراوان‌ها از این دو جاذبه طبیعی و تاریخی بی‌نظیر گشته است.

سراب زز، منطقه ای سرسبز و دیدنی

سراب زز در روستای جوانمرد در پنج کیلومتری از شهر الشتر در یک منطقه سر سبز و دیدنی قرار دارد، این سراب یکی از مناطق گردشگری پر بازدید شهرستان سلسله محسوب می‌شود از کوه سفره سر چشمه گرفته و پس از مشروب کردن قسمتی از زمین‌های اطراف وارد رودخانه هنام می‌شود. مردم روستا به واسطه آب گوارای سراب زز اغلب زمین‌های خود را به کشت خیار اختصاص داده‌اند و خیار خوش طعم جوانمرد در اغلب بازارهای فروش استان و حتی تهران طرفداران خاص خود را دارد.

سراب کهمان دارای طبیعتی زیبا و چشم نواز

اما دل انگیز ترین و فرح بخش‌ترین سراب شهرستان سلسله که در فهرست مناطق نمونه گردشگری کشور به ثبت رسیده است، سراب کهمان است که در فصول مختلف سال پذیرای گردشگران بسیاری از سراسر استان و کشور است؛ این سراب دلکش در ۱۵ کیلومتری شمال شهر الشتر قرار دارد و به واسطه زیبایی‌های طبیعی و چشم نواز و درختان سر به فلک کشیده گردو همواره مورد توجه ویژه گردشگران قرار دارد.

سر چشمه رودخانه کهمان، چشمه تخته شاه و چشمه‌های اطراف این سراب است که پس از جاری شدن در درون دره کهمان آب چشمه‌ی سراب خاصان و دیگر چشمه‌های به آن پیوسته و رودخانه کهمان را تشکیل می‌دهد؛ آب فراوان رودخانه کهمان و هوای مناسب سبب شده که در این منطقه مزارع پرورش ماهی بسیاری به پرورش ماهی قزل آلا اشتغال داشته باشند.

درخت گردو سازگاری بسیار خوبی با آب و هوای این منطقه دارد به گونه‌ای که از دیرباز کاشت درخت گردو در این منطقه رواج داشته و گواه این امر وجود درختان چندصد ساله گرد و در این منطقه نمونه گردشگری کهمان است.

خنکای آب رودخانه کهمان، سایه سار بهشت گونه درختان سر به فلک کشیده گردو و طبیعتی بکر و بی‌نظیر سبب شده تا گردشگران بسیاری این منطقه را برای تفریح و تفرجی هرچند کوتاه انتخاب کنند.

علت نام‌گذاری آن مربوط به دوره‌های باستان بوده که در آن پادشاهان و کیانیانی در بطنش به تفرج و خوش‌گذرانی می‌پرداخته‌اند کی امان، کیمان، کیمو یا همان امانگاه کیان، مأمن پادشاهان، گواهش را می‌توان همان گاو خمره‌ها و آثار به‌دست‌آمده از آن و تخت گاه‌های سراب خاصون (سراب خاصان) و سراب و چشمه معروف تخت شا (تخت شاه) دانست.

شهرستان سلسله دارای آثار تاریخی بی‌نظیری است که ۲۱۷ اثر از آن ها در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌اند و از عمده‌ترین آن‌ها می‌توان به قلعه تاریخی مظفری، خانه رحمتی، پل تاریخی آذر کاکارضا، دژ شینه (قلعه شاداب) تپه باستانی گریران، گورستان تاریخی سلطان مشرق و قرآن تاریخی خط وشا اشاره کرد.

قلعه مظفری، میراثی به جای مانده از قاجار

واسطه قرار گرفتن قلعه مظفری در مرکز شهر الشتر، اغلب ساکنان محلی از این شهر به عنوان (قلا) یاد می‌ کنند، این قلعه را مهرعلی خان حسنوند در دوره قاجار بنا نهاد و سال‌ها مقر حکومت او بود، مهرعلی خان از القاب خدایی خان بود که در حدود سال ۱۲۶۰خورشیدی در الشتر به دنیا آمد و از مخالفان حکومت رضا خانی وامیران منتسب به ایشان بودند، قیام او به همراه اعظم السلطنه کاکاوند(خان لره) و طوایف متحد دلفان بر علیه نظرعلی خان امیر اشرف از حوادث مهم زندگی اوست.

معماری این اثر تاریخی مربوط به پهلوی اول بوده و از مصالحی چون آجر، چوب و خشت خام استفاده‌شده و معماری آن طاق ضربی است؛ این بنای تاریخی با مساحت کلی ۷۵۰ مترمربع است و در ساخت آن از مصالحی چون آجر، چوب، خاک، گچ و سنگ استفاده‌شده است.

در گذشته بخشی از این بنای تاریخی به‌ عنوان دارالحکومه و بخش دیگر آن به‌ عنوان محلی برای برگزاری مراسمات ملی و مذهبی استفاده‌ شده  به‌ طوری‌که در مناسبت‌های مذهبی و در ایام مختلف سال این مکان تاریخی به‌ عنوان مکانی برای روضه‌خوانی و برگزاری مراسمات عزاداری از آن استفاده ‌شده است.

با پیگیری‌های بسیار این قلعه تاریخی در حال تبدیل شدن به موزه مردم شناسی قوم لک است که با بهره‌برداری، این موزه اولین موزه مردم شناسی قوم لک در غرب کشور خواهد بود.

پل های تاریخی کاکارضا، جای مانده از دوران پهلوی

سه پل تاریخی روستای کاکارضا شامل شاپوری، آذر و چله کش روستای کاکا رضا هم که در فهرست آثار ملی قرار دارد، مردمان دو طرف رود را به هم پیوند می‌دهد، از پل شاپوری (مربوط به دوران ساسانی) و چله کش تنها پایه‌هایشان باقی مانده است، قسمت‌های اصلی پل ۱۳۰ متری شاپوری از بین رفته و تنها بخش‌هایی از آن باقی‌ مانده است، روزگاری این پل ارتفاعی بیش از ۳۰ متر داشته و از سنگ‌های برش خورده و ساروج ساخته شده است.

پل آذر هم در جاده قدیمی خرم‌آباد به الشتر قرار دارد و متعلق به دوره پهلوی اول است که معماری آن را به «یوسف فشنگ‌چی» نسبت داده‌اند، پلی سنگی که به دلیل قرار گرفتن در راه باستانی اهمیت ویژه‌ای داشته و در دوره‌ای هم راهی به سوی الشتر فراهم می کرده اما امروز با چهار دهانه و تاق های رومی شکل گشوده به سوی سبزی و آب فقط ارتباط بین چند روستا را فراهم می‌کند.

جوشش سرابی دلکش از دل خانه‌ای تاریخی

خانه تاریخی رحمتی در سال ۱۳۲۰ در دوران پهلوی اول توسط مردان رحمتی ساخته شده است، خانه رحمتی در سال ۱۳۸۵ از طرف مالک آن به اداره میراث فرهنگی واگذارشده و به شماره ۱۶۰۷۹ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

خانه تاریخی رحمتی به دلیل واقع‎شدن در کنار سراب هنام همواره یکی از آثار شاخص استان لرستان برای جذب گردشگران بوده و به دلیل اینکه سراب هنام از دل این خانه تاریخی جوشش یافته مورد توجه بوده و در فصول مختلف سال و به ویژه در ایام نوروز پذیرای گردشگرانی از سراسر کشور است.

در زمينه‌ي انتشار نظرات مخاطبان رعايت چند مورد ضروري است:
  • لطفاً نظرات خود را با حروف فارسي تايپ کنيد.
  • «جمعیت همبستگی زاگرس» مجاز به ويرايش ادبي نظرات مخاطبان است.
  • جمعیت همبستگی زاگرس از انتشار نظراتي که حاوي مطالب کذب، توهين يا بي‌احترامي به اشخاص، قوميت‌ها، عقايد ديگران، موارد مغاير با قوانين کشور و آموزه‌هاي دين مبين اسلام باشد معذور است.
  • نظرات پس از تأييد مدير بخش مربوطه منتشر مي‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *